PRZEDE WSZYSTKIM PRAWDA
WIKTOR POLISZCZUK JAKO BADACZ
NACJONALIZMU UKRAIŃSKIEGO
SŁOWO WSTĘPNE
I. 20-LECIE MIĘDZYWOJENNE (1918-1939)
Geneza nacjonalizmu ukraińskiego
Ideologia nacjonalizmu ukraińskiego
Stosunki między nacjami (narodami) według ideologii nacjonalizmu ukraińskiego
Wewnętrzna struktura nacji
Siły motoryczne nacjonalizmu ukraińskiego
Program nacjonalizmu ukraińskiego
Antypolska dywersja OUN
OUN a Kościół greckokatolicki
OUN wobec agresji Niemiec na Polskę
II. W CZASIE WOJNY I OKUPACJI (l 939-1945)
OUN w Generalnej Guberni
Udział OUN w agresji na ZSRR
Powstanie tzw. Ukraińskiej Powstańczej Armii
Trzy ukraińskie formacje zbrojne na Wołyniu
Oddziały zbrojne OUN Bandery
Działania UPA Bandery na Wołyniu
„Mobilizacja” do UPA
Dyscyplina w UPA
Samoobronne Kuszczowe Oddziały (SKW)
Zaopatrzenie UPA
Rzeź Polaków na Wołyniu
Reakcja ludności polskiej na mordy OUN-UPA
„Służba Bezpeky” OUN i mordowanie przez nią
ludności ukraińskiej
Mordowanie byłych żołnierzy radzieckich
Indoktrynacja ideologiczna
Przeciwko komu walczyła OUN-UPA?
OUN-UPA w Halicji
Działania OUN Bandery w Halicji
Współdziałanie OUN z Niemcami
Współdziałanie OUN Bandery z Niemcami
Rozmowy OUN Bandery z Niemcami
Problem „prowokacji” sowieckiej i niemieckiej
Czasokres i charakter „walk” OUN-UPA przeciwko
władzy sowieckiej
Stan ilościowy UPA
Czystki w UPA
„Specgrupy” zwalczające OUN-UPA
Dywizja SS-Galizien
31 pułk SD („Wołyński Legion Samoobrony”)
Tzw. „Ukraińska Główna Rada Wyzwoleńcza”
OUN-UPA na tzw. Zacurzoniu
Chełmszczyzna
Nadsanie i Lemkowszczyzna
Układ o wymianie ludności
III. KRES OUN-UPA W POLSCE (l945-1947)
Operacja „Wisła”
Ogólny problem ofiar
IV. OUN W AMERYCE I NA ZACHODZIE
Z Polski na Zachód
V. NACJONALIZM UKRAIŃSKI W III RP
VI. WNIOSKI I OCENY
ŻYCIORYS AUTORA
OFIARY ZBRODNI LUDOBÓJSTWA I ICH SPRAWCY
(FOTOGRAFIE)
Dr hab. Wiktor Poliszczuk urodził się 10 października 1925 roku w Dubnie na Wołyniu z ojca prawo¬sławnego Ukraińca i matki Polki, wychowany w duchu humanizmu i ukraińskiego patriotyzmu.
We wrześniu 1939 roku ojciec aresztowany przez NKWD i (wraz z innymi aresztowanymi) stracony wiosną 1940 roku – bez rozprawy sądowej, na mocy decyzji Biura Politycznego WKP(b) z dnia 5 marca 1940 roku. W dniu 13 kwietnia 1940 roku, wraz z matką i siostrami, wywieziony do pół¬nocnego Kazachstanu, gdzie przebywał do listopada 1944 roku, od tego czasu do marca 1946 roku – na Ukrainie Naddnieprzańskiej. Od marca 1946 do maja 1981 roku w Polsce.
Po ukończeniu w 1950 roku liceum pedagogiczne-go, przez rok pracował jako nauczyciel, po czym podjął studia prawnicze na Uniwersytecie Wrocławskim. Z nakazu pracy przez trzy lata pracował w Prokuraturze Powiatowej w Jaworze, potem jako radca prawny, a od 1968 do 1981 jako adwokat w tymże Jaworze.
Żonaty, żona Władysława, czworo dzieci – synowie Igor, Jarosław i Andrzej oraz córka Anna.
Od 1981 roku w Kanadzie, gdzie rozpoczął badania nad nacjonalizmem ukraińskim. Pracę doktorską pt. Ideologia Nacjonalizmu ukraińskiego obronił na Uniwersytecie Wrocławskim, uzyskując stopień doktora nauk humanistycznych w zakresie nauki o polityce. Stopień doktora habilitowanego otrzymał na Uniwersytecie Śląskim; tytuł pracy habilitacyjnej – Dowody zbrodni OUN i UPA.
