Henry Ford (1863-1947) wybitny przemysłowiec amerykański, twórca masowej motoryzacji. Początkowo pracował jako mechanik objazdowy, reperując maszyny rolnicze. Od 1889 r. Był głównym inżynierem w Edison Illuminating Company. Swój pierwszy samochód z silnikiem spalinowym zbudował w roku 1896. W 1903 r. Założył w Detroit Ford Motor Comapny. W rok później ustanowił wynikiem 147 km.h światowy rekord prędkości samochodu. W 1909 r. Rozpoczął produkcję „modelu T”, który został sprzedany w ilości 15 mln egzemplarzy/ Było to możliwe dzięki zastosowaniu udoskonalonej taśmy montażowej i szczegółowego podziału pracy, co bardzo przyspieszyło produkcję i obniżyło cenę samochodu. W ten sposób samochód przestał być synonimem zbytku i luksusu i stał się osiągalny także dla klasy średniej. Przyniosło to Fordowi krociowe zyski, został najbogatszym człowiekiem świata, narodowym bohaterem i sławą, a Stany Zjednoczone stały się „państwem na kółkach”.
W 1914 roku wprowadził ośmiogodzinny dzień pracy, bardzo wysokie płace (5$ dziennie) oraz udział pracowników w zyskach przedsiębiorstwa. Był przeciwnikiem związków zawodowych i różnic rasowych. Płacił robotnikom trzykrotnie więcej, niż wynosiła średnia pensja robotnika amerykańskiego. Pod koniec I wojny światowej realizował zamówienia rządowe na samochody wojskowe. W 1918 r. Bezskutecznie starał si e o fotel senatora.
W latach dwudziestych zaangażował się w walkę przeciwko bogatym Żydom, publikując szereg artykułów w piśmie The Dearborn Independent. Odbiło się to bardzo niekorzystnie na interesach jego firmy. W efekcie zorganizowanej nagonki środowisk żydowskich został zmuszony do publicznego odwołania swoich wypowiedzi. Jest autorem kilku książek, z których najbardziej znane to: „Moje życie i dzieło” (1922; wyd. pol. 1925 i „Międzynarodowy Żyd” (1920; wyd. pol. 1922, 1998.