Praca opublikowana w Wilnie w 1932 roku opisuje w jaki sposób Sowiety uzyskały uznanie potęg światowych. Co powoduje, iż kraje Zachodu – mimo bolszewickich mordów i terroru – gotowe są poświęcić Europę Środkowo-Wschodnią na ołtarzu dobrych, głównie handlowych, stosunków z jakimkolwiek rosyjskim państwem, które istnieje i istnieć będzie na Wschodzie. Studnicki oczywiście wskazuje na to w jaki sposób polityka polska powinna się z tym faktem liczyć i w jaki sposób powinna prowadzić własne działania by realizować suwerenne cele, by w imię zachowania niepodległości nie uwikłać się w grę Anglosasów, Niemiec, czy samej Rosji lub innych podmiotów ścierających się na arenie światowej dyplomacji. Do bólu żywe analogie z dzisiejszymi zmaganiami, grą dyplomatyczną i manipulacjami w rodzaju „restartów”, „ociepleń” wzajemnych stosunków oraz skłócaniem mniejszych państw, ich zdradzaniem, osamotnianiem by w rozgrywkach potęg obronione zostały ich wielkie i wyłącznie własne interesy.