• Przedmowa do czwartego wydania włoskiego.
• Z listu-przedmowy Henry Costona do wydania francuskiego.
• Ostrzeżenie
• Słowo wstępne
Część pierwsza: MYSERIUM INIQUITATIS.
Rozdział I: Czy istnieją zakonspirowane centrale władzy?
Rozdział II. Gnoza
• Gnoza i doktryna gnostyczna.
• Aktualność myśli gnostycznej.
• Gnoza – antykościół czasów starożytnych.
• Ewangelie apokryficzne.
• Szkoła neoplatońska – manichejczycy.
Rozdział III. Wielki powrót gnozy w późnym średniowieczu – kabała.
• Renesansowy humanizm
• Od platońskiego humanizmu renesansu do herezji protestanckiej.
Rozdział IV. Różnokrzyżowcy.
• Johann Valentin Andreae.
• Na temat istnienia Różokrzyżowców.
Rozdział V. Jan Amos Comenius.
• Dzieło Komeniusza
• Panortosja (1644)
• Lux In Tenebris.
Rozdział VI. W stronę Oświęcimia: Masoneria i Różnokrzyżowcy.
• Martynezizm i Martynizm.
• Doktryna marynistyczna
• Ścisła obserwa a marynizm
• Niewidzialni zwierzchnicy
• Ryt szkocki poprawiony.
Rozdział VII. Zamach na tron: Iluminaci Bawarscy.
• Weisshaupt
• Organizacja zakonu.
• Ilumistyczna doktryna
• Finansowanie
• Działania iluminatów i ich przetrwanie.
• Współczesny iluminizm.
• Inni słynni absolwenci uniwersytetu Johnsa Hopkinsa.
Rozdział VIII. Palladyzm czyli potrzeba szczytu.
• Bafomet
• Korespondencja Mazini-Pike z 1870 roku.
Rozdział IX. Rewolucja 1848 roku – Mazzini i Cavour.
• Giuseppe Mazzini
• Artykuł w „Globe”.
Rozdział X. 1870 – włoskie „Risorgimento” naród – przewodnik
• Epopea włoskiego „Risorgimento”
• Galibardi: bicz na kośció i cywilizację chrześcijańską
• Zwiastun Narodu-Wodza. Powszechne przymierze izraelskie.
Rozdział XI. Tajne stowarzyszenie europejskie
• „Societas Rosicruciana In Anglia” (SRIA)
• “Golden Dawn”.
• “Kabalistyczny zakon Różo-Krzyża” – antropozofia
• Inne tajne organizacje.
Rozdział XII. Wielki człowiek sekt: Saint-Yves D’alveydre.
• Dzieło „Wielkiego wtajemniczonego” Saint-Yvesa D’Alveydre.
• Zalecany środek.
• Archeometr.
Rozdział XIII. Socjalizm.
• „Fabian Society”.
• Cele „Fabian Society” oraz jej znaczenie.
• Socjalizm Judaizm
Rozdział XIV. Chrześcijańska droga ku synarchii: O. Paul Roca (1830-1893)
• Kongres spirytualistyczny w 1908 roku.
Rozdział XV. Przełomowe lata. Rewolucja rosyjska.
• Rewolucja 1917 roku. Długi marsz komunizmu.
Rozdział XVI. Kongres masoński z 1917 roku Liga Narodów.
• Liga narodów – twór masoński
• Wersal
Rozdział XVII. Nieustanny marsz rządu światowego: schemat archetypu społecznego jako synteza programu teokracji lucyferycznej.
• Ku „Wielkiemu dziełu”.
• Co wynika z archetypu społecznego.
Rozdział XVIII. Paneuropa.
Rozdział XIX. Mouvement Synarchiqe D’empire (MSE)
• „Rewolucyjny pakt synarchiczny”.
• Pięć „Znakomitych” trupów.
Rozdział XX. Kryzys, wojna, rewolucja: druga wojna światowa.
Część druga: NARODY ZJEDNOCZONE: KU RZĄDOWI
Rozdział XXI. Powstanie Narodów Zjednoczonych.
• Konferencja w Jałcie
• Konferencja w San Francisco
• Organizacja Stanów Zjednoczonych.
• Siedziba ONZ
Rozdział XXII. Agendy organizacji narodów zjednoczonych UNESCO i jej wizja świata deklaracja praw człowieka.
• UNESCO
• Ideologia UNESCO
• Siedziba UNESCO
• FAO
• Powszechna Deklaracja Praw Człowieka
• Dekolonizacja
Rozdział XXIII. Kampania demograficzne ONZ ekologia contra człowiekanimaliza w ONZ, szczyt w Rio Eko-Dekalog I; „Ekologia domowa”.
• „Kontrola urodzin” wychodzi z cienia
• Nienawiść do ludzkości.
• Animalizm w duszy ONZ
• Pouczający przykład globalizmu: ekologia
• „Szczyt Ziemi” w Rio de Janeiro
• Eko-Dekalog „Ekologia domowa”.
Rozdział XXIV. Pornografia i narkomania a globalizm „Ojcostwa” współczesności – refleksje masona 33 stopnia Kościół a Narody Zjednoczone.
• Pornografia.
• Narkotyki
• „Ojcostwo” współczesności – refleksje masona 33°
• Kościół posoborowy a Narody Zjednoczone
Rozdział XXV. Etap europejski: ku Stanom Zjednoczonym Europy.
• Ważne postacie kongresu w Hadze
• Plan Marshalla
• NATO
• Niszczenie cywilizacji europejskiej
• Osłabienie i śmierć narodów europejskich.
• Ograniczenie suwerenności narodów
• Regionalizacja
• Wolność migracji w skali globu
• Jednolity akt
• Parlament europejski
Rozdział XXVI. Rasizm w strategii wysoko wtajemniczonych.
Część trzecia: ERA WODNIKA CZYLI KRÓLOWIE ANTYKOŚCIOŁA
Rozdział XXVII. „Uwodzicielska” metoda: synkretyzm religijny. Super-religia jako droga do rządu światowego. Waszyngtońska „Świątynia zrozumienia”.
• Świątynia zrozumienia w Waszyngtonie
• „Sala Medytacji” Narodów Zjednoczonych.
• Alice Bailey i „Dobra wola światowa”. YMCA
Rozdział XXVIII. Lucis Trust i nowa era Wodnika. „Świątynia zrozumienia” inkubatorem globalizmu. Patronat Lucis Trustu.
• „Świątynia zrozumienia” inkubatorem globalizmu.
• „Patronat” Lucis Trustu.
• New Age a doktryna teozoficzna. Rene Guenon a teozofia. Logika I moralność dla wysoko wtajemniczonych.
• Teokracja a Pan Świata, czyli Lucyfer i jego dwór. Trójca teozoficzna. „Plan” inspirowany przez magów i magia jako zasadniczy instrument realizuj „Planu”. Inwokacje i ewokacje.
• „Nowa grupa sług świata”
• Modlitwa Lucis Trustu.
Rozdział XXIX. Lucyferyczne źródła inspiracji New Age. Klub Rzymski klubem teozoficznym. Rzeczywistość wirtualna oraz infostrady.
• Środki inicjacji. Rzeczywistość wirtualna: stara gnoza dosiada elektronów. Każdemu świat wedle jego oczekiwań. Istnienie jako iluzja.
• Pogląd możnych tego świata.
• Masowa inicjacja a infostrady. Clinton prezydentem New Age.
Rozdział XXX. Siły New Age. Komisja Trójstronna – ramię Lucis Trustu. Przykład włoski. Tony Blair a nowa misja Nato. Myśl Lucis Trustu a ideologia Narodów Zjednoczonych. Obecne wydarzenia widziane przez pryzmat ezoteryczny.
• Komisja trójstronna, ramię Lucis Trustu. Przykład włoski.
• Tony Blair a nowa misja NATO.
• Kilka dodatkowych uwag na temat ideologii Lucis Trustu i Narodów Zjednoczonych.
• Ku nowemu światowemu porządkowi Wodnika. Obecne wydarzenia widziane prze pryzmat ezoteryczny.
Rozdział XXXI. Narody Zjednoczone: teokracja polityczno-religijna. Autorytet wreszcie ma twarz.
Rozdział XXXII. Inicjatywa religii zjednoczonych (URI)
• Idea religii zjednoczonych.
• Powstanie URL „One-World-Church”.
• W orbicie religii zjednoczonych.
• URI a teozofia
• Finansowanie URI
Rozdział XXXIII. Emblemat konferencji episkopatu Włoch: symbol Wodnika?
Rozdział XXXIV. Struktura tajnych stowarzyszeń.
Rozdział XXXV. Gwałcenie świadomości tłumów czyli jak działa „Wielka kuchnia” masońska.
• H.G.Wells S. Czachotin: „Otwarta konspiracja”.
• Przykłady analiz
• „Prawda” mediów, prawda o mediach
• Stare recepty na nowe czasy.
Epilog: DZIAŁAĆ MIĘDZY CZASEM A WIECZNOŚCIĄ
Aneks 1. Sponsorzy Rewolucji Październikowej
Aneks 2. Główne stowarzyszenie globalistyczne.
• B’nai B’rith
• Jeszcze kilka słów o ANTI-DEF AMATION LEAGUE.
• B’nai Brith a Sobór Watykański II.
• Artykuł w „Look Magazine”.
• Ditchley Foundation
• Grupa trzydziestu
• Round Table
• Instytut Spraw Międzynarodowych: RIIA i CFR, Tavisock Institute of Human Relations, Międzynarodowy Instytut Studiów Strategicznych.
• Council on Foreign Relations (CFR).
(…) Niewiele osób zastanawia się nad tym, jak duże znaczenie ma dla władzy możliwość narzucania społeczeństwu konkretnej wizji dziejów. A przecież opisywanie przeszłości w ten a nie inny sposób wiąże się zawsze z przyjęciem pewnych kryteriów osądu i skali wartości, z oceną czynów i wyznaczaniem celów. I rzeczywiście, w epoce nowożytnej wszystkie reżimy, czy to narodowosocjalistyczny, faszystowski, komunistyczny, nacjonalistyczny, czy liberalno-demokratyczny, propagowały własną interpretację historii, oceniając po swojemu to, co sprawiedliwe i dobre, a co godne potępienia.
Z tego mechanizmu zdawał sobie dobrze sprawę George Orwell. W swojej „proroczej” powieści „Rok 1984” nakreślił wizję strasznego państwa, którym nawet myśli i emocje są pod kontrolą „Wielkiego Brata”. Rządzi tam reguła: „Kto kontroluje przeszłość, kontroluje także przyszłość:. Dlatego w państwie tym działa ministerstwo, które zajmuje się przepisywaniem gazet i książek z poprzednich epok.
Warto zauważyć, że wszystkie stworzone prze reżimy interpretacje historii, choć różnią się pod względem treści, oparte są na tym samym fundamencie: jest nim romantyczna i spencerowska doktryna postępu, wedle której ludzkość nieustannie i w sposób nieomylny kroczy drogą ku lepszemu; to, co jest teraz, obecnie („nowoczesność”), jest doskonalsze od tego, co było dawniej, zaś przyszłość w sposób nieunikniony przewyższa teraźniejszość. Wynika z tego, że przyszłość jest oceniana korzystniej wtedy, gdy ma cechy podobne do czasów współczesnych i je przygotowuje, zaś podlega krytyce, jeśli bardzo różni się od teraźniejszości i jej zaprzecza. Opisana wizja dziejów (choć nie radzi sobie na przykład z upadkiem wielkich cywilizacji) funkcjonuje w każdym reżimie, który w danej chwili utrzymuje władzę, ponieważ w tej heglowskiej perspektywie znajduje on zawsze usprawiedliwienie jako uprawniony i niezbędny stopień na drabinie postępu.
W tej sytuacji każde odrębne spojrzenie na przeszłość, mające na celu obnażenie błędów albo wręcz przeinaczeń i sugerowanie rozwiązań, jest nieodwracalnie odrzucane jako „anarchistyczne”. W kontekście doktryny stałego wzrostu i nieomylnego postępu jak refren powtarzane jest stwierdzenie „nie należy się cofać”. Podejście krytyczne zostało uśpione i nawet ci, którzy są niezadowolenie z aktualnego stanu spraw, ale poprzez edukację szkolną i środki masowego przekazu nasiąkli tą filozofią, zamiast cofać się i odnaleźć punkt, w którym mogli zgubić drogę, omamieni ideo historycznego rozwoju ludzkości.
Jeśli jest to prawda, co dotąd powiedziano (a niełatwo byłoby temu zaprzeczyć), trzeba wnioskować, że kto po orwellowsku manipuluje historią, ukrywając i przekręcając wydarzenia oraz tworząc mity, pokazuje tym samym, że nie wierzy w jej świętość i nieomylny marsz ku lepszemu (gdyby bowiem wierzył, powstrzymywałby się przed poprawianiem). Trzeba zatem skonstatować, że ktoś taki dzieli ludzkość na dwie kategorie wąską elitarną grupę manipulatorów (kierujących) oraz ogromną i masową grupę manipulowanych, ofiar ich gry.
Jasne jest dla wszystkich, że państwo scentralizowane – efekt rewolucji francuskiej – manifestu kac niezmienne przywiązanie do wolności (którą jednocześnie wykorzenia), narzuca własne, ustandaryzowane programy szkolne w każdej dziedzinie, ale w szczególności na polu historii i filozofii. Są one zunifikowane zgodnie z cytowaną doktryną heglowską i romantyczną, ale także spencerowską i Comte’a, w duchu pozytywistycznym.(…)

(…) Jeśli przyjąć zarysowany powyżej podział na manipulatorów, którzy nie wierzą w autonomię i nieuchronność historii, czuwają nad programami szkolnymi i środkami masowego przekazu, i manipulowanych, którzy wierzą niewzruszenie w to, co się im podaje, staje się jasne, że sukces pierwszych jest możliwy pod warunkiem, że drudzy się nie zorientują. Reżyserzy muszą być dla publiczności niewidzialni, pozostawać w cieniu w sprawach polityki, kultury, historii, aby kierować tymi, którzy (świadomi tego prowadzenia lub nie) występują na oświetlonej scenie w roli przywódców.
Tak więc sekret jest pierwszym i zasadniczym warunkiem panowania manipulatorów. Innymi również niezbędnymi warunkami są pełna dyspozycyjność władzy finansowej i podległej jej władzy politycznej, a w konsekwencji uległość mass mediów i kontrola nad programami szkolnymi.
Jednak wtajemniczonym w sekrety niedostępne masom nie wystarcza skryty i niezauważalny wpływy na programy. Mogą się bowiem znaleźć niegodni burzyciele ich planów, którzy zamiast zadowolić się na wpół przeżutymi potrawami, które im miłosiernie przyrządzono, szperają pośród zapomnianych ksiąg, wchodzą w posiadanie dokumentów, może nie tajnych, ale zastrzeżonych dla kręgu wybranych i analizują informacje podane poza pierwszymi stronami gazet.(…)
(…) Z pewnością nie dla nich została napisana ta książka. Już sam jej tytuł sprawia, że dzięki szczepionce przeciw wszelkim przejawom „zacofania”, jaką otrzymali, nie wezmą jej do rąk. Skierowana jest ona do tych, którzy wobec gwałtownych, chaotycznych i pogmatwanych realiów współczesności odczuwają niepokój i nie czują się usatysfakcjonowani oficjalnymi, uspakajającymi wyjaśnieniami podkreślającymi nieuchronność, ale i dobre strony tego, co obserwują (tak, jakby przeznaczenie człowieka zależało od jakiegoś prawa – korzystnego, lecz równocześnie nieuchronnego i z góry ustalonego, jak prawo rządzące spadaniem ciał pod wpływem grawitacji)(…)
(…) czytelnicy znajdą w książce potwierdzenie tych podejrzeń, ujrzą ukryte i potężne organizacje, o których istnieniu nie wiedzieli lub o których czytali tylko skrótowe informacje na dalszych stronach gazet.(…)
(…)Jest jeszcze jeden powód, by polecić lekturę. Otóż wydaje się, że Zjednoczona Europa jest zdecydowana stłumić każdy głos odsłaniający różnicę zdań. Przy czym coraz rzadziej słychać słowa, a coraz częściej złowróżbne podzwanianie kajdankami. Trzeba więc postawić sobie niepokojące pytanie: jak długo będzie jeszcze można badać dokumenty i pisać o tych drażliwych sprawach? Są to bowiem tematy politycznie niepoprawne, a przez eurokratów oraz „architektów” Nowego Świętego Porządku odbierane z najwyższą niechęcią.(…)
IRENAEUDS